Sayo sa buntag, nasilaw ko ang bidlisiw sa haring adlaw..
Sa bintana ko, ako kining gilantaw..
Nibalik ang mga masakit nga kagahapon, mga lalom nga pagmahay..
Ngano kining gugma ko, dili gyud mamatay..
Kahibalo ko nga ako na kining undangon na..
Kay ang kasakit dili ko na maantos pa..
Ngano ikaw man gyud ang gisinggit sa kasing2x kong nag-antos..
Bisan sa buko2x ko, ang kasakit milahos..
Oh inday, ang kahapdos ako na lang gi-tiaw-tiaw..
Bisag amiga na lang, imu pa gyung gihikaw..
Sakto na, undangi na kay gikapoy nako og hilak..
Kay ang mga mata ko hapit na matagak...